चैत्रमास, त्यांत शुद्ध नवमी ही तिथी गंधयुक्‍त तरिहि वात उष्ण हे किती दोन प्रहरी का गं शिरीं सूर्य थांबला ? राम जन्मला गं सखी राम जन्मला कौसल्याराणि हळूं उघडि लोचनें दिपुन जाय माय स्वतः पुत्रदर्शनें ओघळले आंसु, सुखे कंठ दाटला राजगृहीं येई नवी सौख्य पर्वणी पान्हावुन हंबरल्या धेनू अंगणी दुंदुभिचा नाद तोच धुंद कोंदला पेंगुळल्या आतपांत जागत्या कळ्या 'काय काय' करित पुन्हा उमलल्या खुळ्या उच्‍चरवें वायू त्यांस हसून बोलला वार्ता ही सुखद जधीं पोंचली जनी गेहांतुन राजपथी धावले कुणी युवतींचा संघ एक गात चालला पुष्पांजली फेकी कुणी, कोणी भूषणे हास्याने लोपविले शब्द, भाषणे वाद्यांचा ताल मात्र जलद वाढला वीणारव नूपुरांत पार लोपले कर्ण्याचे कंठ त्यात अधिक तापले बावरल्या आम्रशिरीं मूक कोकिला दिग्गजही हलुन जरा चित्र पाहती गगनांतुन आज नवे रंग पोहती मोत्यांचा चूर नभी भरु

न राहिला बुडुनि जाय नगर सर्व नृत्यगायनी सूर, रंग, ताल यात मग्‍न मेदिनी डोलतसे ती ही, जरा शेष डोलला